Dese vremde appelen sijn oock tweederleye/ die eene sijn root/ die andere bleeck geel anders van stelen/ bladeren ende wasse in alle manieren malcanderen ghelijckende.
Dese Appelen hebben ronde aschverwighe hayrachtighe stelen ontrent drije oft vier voeten hooch/ met aenwassende sijde tacken ende groote breede langhe bladeren over beyde
[472] sijden uutghespreyt ende diep ghekerft den bladeren van Agrimonien volnaer ghelijck/ maer veel meerder ende witter. Die bloemen sijn geelachtich en wassen op corte steelkens vijf oft ses by een/ ende als die vergaen zoo wassen daer naer groote ronde platachtighe gheribde appelen/ van verwen som schoon root/ som witachtich/ daer in dat saet leyt. Dit heel cruyt met stelen ende bladeren es van eenen stercken stinckenden seer selsamen stanck/ ende moet alle iaren van saet ghewonnen worden ghelijck die Concommeren.
Plaetse
Dit cruyt es een vremt ghewas/ ende en wordt hier te lande niet ghevonden/ dan in sommighe cruytliefhebbers hoven/ daer tghesayet wordt.
Tijt
Dit cruyt bloeyet in Hoymaent ende Oostmaent/ Ende in Oostmaent ende Herfstmaent worden die appelen rijp.
Naem
Dit vremt gheslacht wordt nu ter tijt gheheeten in Latijn Poma amoris, Pomum amoris/ ende van sommighen Pomum aureum. In Hoochduytsch Golt opffel. In Neerduytsch Gulden appelen. In Franchois Pomes d’amours.