Jouffrouw merck heeft doncker gruene blinckende/ in veel deelen verdeylde ende rontsomme ghekerfde bladeren die veel meerder ende grover sijn/ dan die bladeren van ghemeyne Peterselie. Die stelen sijn ront ende verdeylen huer in veel andere steelkens/ daer op wassen cleyne croonkens voortbringhende witte bloemkens/ ende daer naer seer cleyn saet/ den sade van
[647] ghemeyne Peterselie ghelijckende maer mindere. Die wortel heeft veel aenhanghende faselinghen.
Plaetse
Jouffrouw merck wast van selfs in sommighe vochtige neere plaetsen. Ende wordt oock vele in die hoven gheplant.
Tijt
Jouffrouw merck bloeyet in Braeckmaent/ ende leveret huer saet in Hoymaent ende Ooghstmaent/ een iaer naer dat sy ghesaeyet gheweest es/ ghelijck die gemeyne Peterselie.
Naem
Dese Eppe heet in Griecx Eleoselynon. In Latijn Apium palustre en Paludapium/ dat es in Neerduytsch Broeck eppe/ vansommighen Pedinon, Hydroselinon agrion, en Apium rusticum. In die Apoteke wordt dit cruyt genaemt Apium/ ende voor dat recht Apium/ dat Apium hortense heet niet sonder dwalinghe ghebruyckt. In Hoochduytsch Epffich. In Neerduytsch heetet Jouffrouw merck/ ende tot sommighe plaetsen naer die dwalinge van den Apotekers Eppe. In Franchois De L’ache.
Natuere
Jouffrouw merck es werm ende drooghe van natueren ghelijck die ghemeyne Peterselie.
Cracht ende werckinghe
A Tsaet ende die wortelen van Jouffrouw merck sijn van crachten ende werckinghen den sade ende wortelen van die ghemeyne
Peterselie seer gelijck als Dioscorides scrijft.
B Tsap van Jouffrouw merck/ suevert die quade ulceratien ende sweeringhe sonderlinghe van den mont ende keelen met
andere daer toe dienende substantien vermenght ende ghebruyckt.
C Dese Eppe es oock seer goet als Plinius scrijft tseghen dat fenijn van den spinnen.