[147] 5 Dat wildt Wollecruyt es met sijnen stelen ende bladeren der Savien seer ghelijck/ het heeft vele dunne viercantighe rijskens ende houtachtighe tacxkens daer aen/ altijt uut een ledt/ wassen twee tseghen een saechte wittachtighe bladeren/ den bladeren van Savie van fatsoene ghelijck maer meerder ende saechter/ op dopperste van den stelen/ wassen die bloemen rontsomme met cranskens ghelijck aen die Maelruvie van verwen geel.
Plaetse
Die Wollecruyden wassen aen die canten van den velden by den wegen ende op die dijcken.
5 Dat wildt Wollecruyt en es hier te lande niet ghemeyn/ maer dat hebben wy ghesien in den schoonen hof van Jaques van Campaignien groot liefhebber der Cruyden.
Tijt
Wollecruyden bloeyen meest in Hoymaent Ooghstmaent ende Herfstmaent/ dat Wildt oock spaeder.
Naem
Wollecruyt wordt geheeten in Griecx Phlomos/ in Latijn Verbascum/ van Apuleius ooc Lychnitis en Pycnitis/ ende van sommigen Candela regis, Candelaria en Lanaria. In die Apoteke Tapsus barbatus/ in Hoochduytsch Wullkraut/ Kertzenkraut/ Brennkraut/ Himelkraut/ Unholdenkertz en Kunnigskertz/ in Neerduytsch Wollecruyt/ Wollebladeren ende tortsecruyt. In Franchois Bouillon.
Natuere
Wollecruyden sijn drooghe van natueren sonder merckelijcke hitte oft wermte.
Cracht en werckinghe
A Die wortel van den witten Wollecruyden in rooden wijn ghesoden stelpt ende gheneest dat root melizoen ende die loop des buycx.
B Die selve wortelen in water ghesoden ende gedroncken/ sijn goet voor die gene die gescuert ende van binnen gequetst oft geborsten sijn ende tsegen den verouderden ende langduerenden hoest.
C Tselve water daer die wortel inne ghesoden es versuet den tantsweer/ ende es goet tseghen die swillinghen ende sweeringhen van den amandelen van der keele/ alsmen dat werm in
die mont hout ende die mont daer mede spoelt. |