Penninck bloemen hebben herde ronde stelen met veel aenwassende syde tacxkens/ daer aen wassen groote breede swertgruene bladeren/ rontsom gekerft/ den bladeren van Haselaer niet seer onghelijck. Die bloemen sijn den Mastbloemen ghelijck van coluere bleeck peersch/ ende als die verdweenen sijn/ zoo comen daer witte dunne rondachtighe hauwkens voort/ die seer breedt worden/ van grootte/ eenen grooten silveren penninck gelijck/ ende daer in leyt dat saet/ dat bruyn es/ ghelijck een maenken ghefatsoeneert/ ende duer die dunne vellekens van den hauwkens sienlijck es. Die wortel es veeselachtich ghelijck aen andere Vilieren.
[191] Dese bloemen worden hier te lande in die hoven ghesayet.
Tijt
Penninck bloemen bloeye in Aprill ende in Meye/ een iaer naer dat sy gesaeyet sijn.
Naem
Aenghesien dat dese bloemen den Vilieren sijn ghelijckende/ ende gheenen naem in Griecx oft Latijn noch ter tijt hebben/ daer om zoo heb ick die selve Violas latifolias/ oft Violas peregrinas ghenaempt/ ende onder tgheslacht van Vilieren ghestelt/ want onder den naem van Ion ende in Latijn Viola/ worden meest alle bloemkens begrepen die ghelijckenisse met den Vilieren hebben. Die cruytliefhebbers ende sommighe Apotekers heeten dese bloemen met een vreembden naem Bolbonack. In Duytsch worden zy Penninckbloemen ende Paeschbloemen gheheeten.