Witte Jenettekens hebben rouwe hayrachtighe witte stelen/ en witte hayrachtighe saechte bladeren/ den Christus oogen seer ghelijck/ maer van stelen dunder ende smalder van bladeren ende niet soo wit. Die bloemen comen uut een ront hayrachtich huyskens voort/ dat meerder es dan aen die Christus ooghen/ ende sijn van fatsoene den Christus ooghen ghelijck/ maer meer ghesneden ende sonder scerpe puntkens in dmiddel/ ende als die bloemen vergaen sijn/ zoo comen daer ronde bollekens voort daer in dat saet leyt. Die wortel es somtijts onderhalven voet lanck ende vinghers dick.
2 Die Roode Jenettekens sijn in alle manieren den Witten ghelijck/ maer en wassen duergaens niet soo hooch/ ende huer wortel en es niet lanck maer meest cort ende faselachtich. Die bloemen sijn root den anderen ghelijck.
Plaetse
2 Dese bloemen wassen op ongheboude plaetsen aen die canten van den velden ende by den weghen/ zy worden oock in die hoven gheplant/ ende worden somtijts door veel verplantens heel dobbel van bloemen.
[196] Zy bloeyen meest van in Meye alle den zoomer duer.
Naem
Jenettekens heeten in Griecx Lychnis agria. In Latijn Lychnis sylvestris/ van sommighen Tragonaton Hieracopodium, oft Lampada/ ende nu ter tijt Saponaria/ hoe wel nochtans dattet die rechte Saponaria niet en is. In Hoochduytsch Lydweyck/ wilde Margenroszlin en tot sommighe plaetsen Widerstosz. Hier te lande Jenettekens.
Natuere
Dese bloemen met hueren cruyde sijn den voorghescreven Christus ooghen van natueren seer ghelijck.
Cracht ende werckinghe
A Tsaet/ bloemen ende het heel cruyt van den Jenettekens/ sijn goet tseghen die beet van den scorpioenen/ ende sijn soo crachtich daer teghen dat het cruyt alleen den scorpioenen voorgheworpen huer machteloos maeckt.
B Tselve saet een half loot swaer inghenomen iaecht af met den camerganck die heete geele cholerijcke vochticheden.