[426] Dit ghewas datmen Lynen heet heeft langhe dunne gheknoopte seer taeye rancken die huer selven om die boomen ende haghen winden ghelijck die Bryonien/ daer aen wassen bladeren den Veyl bladeren aensienlijck/ vier oft vijf aen een steelken schier den bladeren van Roomschen boonkens ghelijck maer mindere. Die bloemen sijn snewit welrieckende/ veel by een wassende den bloemen van Lindeboom niet seer onghelijck ende als die vergaen zoo comen daer bruyn cleyne sadekens voort veel op een hoofdeken wassende/ ende elck een lanck gheveerdt pluymachtich crom steertken draghende die alt samen by een/ eenen grauwen grijsen verweerden baert ghelijcken. Die wortel heeft vele faselinghen/ ende en es niet groot.
Plaetse
Dese Lynen wassen in die bosschen ende aen die haghen die op die canten van den corenvelden wassen.
Tijt
Lynen bloeyen in Hoymaent/ ende in Ooghstmaent wordt huer pluymachtich saet rijp.
Naem
Dit ghewas als die hoochgheleerde Ruellius scrijft wordt gheheeten in Latijn van Vergilius Viburnum/ ende daer naer noch hedendaechs in Franchois Viorne. In Duytsch Lynen ende van sommighen Lenen/ ende in Hoochduytsch Waltreben.