1554/1557: Cleoma des Anciens, Egelcoolen, Flammula, Flammule aquatique, Herbe au feu
Egelcoolen hebben roodachtighe hole stelen met vele leden ende knoopen/ daer aen wassen langhe smalle bladeren volnaer
den Wilghen bladeren ghelijck maer langher/ smalder ende rontsomme wat ghekerft sonderlinghe die onderste. Die bloemen sijn gout geel in dmiddel wat hayrachtich/ van fatsoene ende verwe den bloemen van Lupaerts clauwen in alle manieren ghelijck. Ende als die afghevallen sijn zoo wassen daer bollekens ghelijck aen die Luparts clauwen. Die wortel es veeselachtich.
Plaetse
Egelcoolen wassen in natte beempden ende op waterachtighe plaetsen ontrent staende wateren.
Tijt
Dit cruyt bloeyet in Meye ende corts daer naer soo leveret sijn saet.
Naem
Dit cruyt wordt nu ter tijt in Latijn gheheeten Flammula/ dat es Vlam oft Viercruyt om dattet seer heet ende ghelijck een Vlamme
brandende es. In Duytsch wordt ghenaempt Egelcoolen/ ende heeft dyen naem om dat die scapen die dit cruyt eten daer af den Eghel crijghen dat een verhittinghe ende sweeringhe van der lever es. Wat naem hem die ouders ghegheven hebben es ons noch ter tijtonbekent.
Natuere ende werckinghe
Egelcoolen sijn heet ende droech tot in den vierden graedt/ ende branden ende byten
[459] op die huyt ende dat ghesont
lichaem ghelijck die Hanenvoeten die zy van natueren ende crachten ghelijck sijn.
Hindernisse
Egelcoolen en sijn niet alleen den menschen scadelijck ende doodelijck maer oock den beesten. Die scapen die daer af weyden/ worden met groote hitte bevanghen ende sterven/ mits dat huer lever onsteeckt ende bederft.